Even voorstellen:
Esther ter Neuzen

Esther ter Neuzen is Office Sales Engineer bij het Serviceteam. Daar onderhoudt ze contacten met klanten over servicecontracten en met de Rittal partners die service onderhoud verrichten.

Hoe ben je bij Rittal terechtgekomen?

Op aanraden van mijn moeder. Na mijn opleiding tot Management Assistent ben ik gaan werken bij een accountantskantoor in Zevenaar. Daar kwam ik er al snel achter dat de werkzaamheden niet helemaal aansloten op mijn opleiding en bij wat ik wilde. Na ongeveer anderhalf jaar had ik het wel gezien, maar ik ben niet het type om alle kranten af te speuren naar vacatures en denk er komt vanzelf wel iets anders. Mijn moeder deed dat wel en zij zag een vacature voor de afdeling orderverwerking bij Rittal. Dat leek mij wel wat.

En toen startte je bij Rittal?

Dat klopt. Ik heb vijftien jaar lang op de Technical Sales Support afdeling gezeten. Daar verwerkten we de specifieke orders, met name geassembleerde kasten. Ik was nog helemaal niet bekend met het werk, maar ik houd wel van een uitdaging en leerde al snel met de nieuwe systemen en werkzaamheden omgaan. De collega’s waren wel even wennen. Want ik ging van het accountskantoor waar ik alleen zat naar een afdeling met maar liefst dertig mensen. Ik zou nu nooit meer zonder collega’s kunnen. Het is veel te gezellig.

Hoe ben je bij het Serviceteam terechtgekomen?

Na ongeveer tien jaar op Technical Sales Support afdeling vond ik het wel langzaam tijd worden om wat anders te gaan doen. Het begon een beetje te kriebelen. Ik heb toen bij mijn leidinggevende aangegeven als er iets anders komt, laat het me weten. Na een paar jaar kwam het idee om naar het Serviceteam te gaan. In eerste instantie zou mijn nieuwe functie voor het Serviceteam voor drie dagen in de week zijn, terwijl ik fulltime werkte. Dat betekende dat ik ook nog twee dagen op de oude afdeling bleef werken. Niet helemaal ideaal. Maar ik zag het als de opstap naar nieuwe mogelijkheden en ik dacht: we gaan er gewoon voor. Al snel werden de drie dagen uitgebreid naar vijf.

Hoe ziet jouw werkdag eruit?

Mijn werk is heel dynamisch. Iedere ochtend denk ik: nu ga ik dit stapeltje wegwerken en dan komen er toch weer spoedklussen tussen en is het alle zeilen bijzetten. Maar ik vind dat heerlijk. Ik houd wel van werken onder druk, dan presteer ik beter. De ene dag begin je met offertes na bellen, de andere dag met de mailbox bijwerken en tussendoor komen er telefonisch spoedklussen door voor reparaties of wijzigingen in de onderhoudsplanning. Iedere dag is anders. Je leert ook steeds meer de service partners en klanten kennen. Dat laatste was wel wennen. Want ik heb in al die jaren daarvoor nooit klantcontact gehad.

Dat is dan wel spannend. Hoe ging je daar mee om?

Ja, dat was in het begin wel spannend. Met name omdat ik niet helemaal bekend was met de producten. Weet ik wel waar ik het over heb? Ga ik er wel uitkomen als ze vragen hebben? Dat soort dingen. Maar ik ben van mezelf heel erg van het kijken en luisteren. Daar leer ik heel veel van.

Waar komt dat observatievermogen vandaan?

Ik doe veel aan hondensport en daarin draait het om kijken, kijken en nog eens kijken. Het is heel belangrijk om te weten hoe de hond zich voelt en hoe hij zich zal gedragen. Ik heb een Duitse herder Viënto genaamd en samen trainen we volgens het IPO-programma. Dat staat voor Internationale Prüfungs Ordnung. Het IPO-programma bestaat uit drie onderdelen: speuren, appél en pakwerk. En dan heb je daar ook nog eens gradaties van niveau 1 tot 3. Ik heb alle trainingen afgelegd en doe nu ook aan wedstrijden met Viënto. Viënto is van mijn vader geweest en ik heb hem later overgenomen. Mijn hele familie zit in de Duitse Herdersport. Ik zeg weleens gekscherend wij zijn allemaal aangestoken door het Duitse Herdervirus.

En ben je zelf ook instructeur?

Ja, ik ben kynologisch instructeur. Ik heb diverse cursussen gevolgd bij de Tinley Academie en mag nu ook zelf les geven. Ik geef bij mijn eigen vereniging  trainingen, maar ik wil niet verder uitbreiden en nog meer lesgeven. Dan heb ik bijna geen tijd voor mijn andere hobby, want ik ben naast instructeur ook secretaris van het provinciale bestuur van de Duitse Herdershond Vereniging. Dat betekent veel vergaderingen, notuleren en organiseren. Ik ben het aanspreekpunt voor de leden en kringgroepen in de provincie en het contactpersoon naar het hoofdbestuur toe. Ik hoef me dus geen avond te vervelen!

Dat klinkt erg druk.

Ik vind dat heerlijk die drukte. Ik steek veel tijd in de hondensport.  Niet alleen vanuit het bestuur maar ook naar wedstrijden gaan van mede clubgenoten of zelfs landgenoten. Afgelopen jaar was wel een extra druk jaar. Toen waren de wereldkampioenschappen in Tilburg. Volgend jaar zijn de wereldkampioenschappen in Denemarken. Daar gaan we met een grote groep van de Duitse Herdershond Vereniging samen naar toe. Daar kijk ik nu al naar uit. Je ziet daar mensen met honden op topniveau, daar kan ik alleen maar van dromen. Het is zo heerlijk om daar naar te kijken.